Historia oświęcimskiej warowni sięga XII wieku i z tego okresu pochodzi jej najstarsza część, a mianowicie wieża obronna. Drugim datowanym na XVI wiek elementem zamku jest budynek na planie prostokąta, połączony z wieżą już bardziej współczesnym łącznikiem z lat 1929–1931. W średniowieczu zamczysko posadowiono na skarpie nad brzegiem Soły i to właśnie ona przyczyniła się do tego, że do dziś z pierwotnej budowli nie zostało zbyt wiele, gdyż rzeka zmieniając na przestrzeni wieków swój bieg podmyła zbocze i pochłonęła znaczną część zamku. Podczas swojej świetności, warownie nawiedziły też dwa potężne pożary, pierwszy 1503 roku, drugi spowodowali Szwedzi w 1656. Reszty zniszczeń dokonała Soła w latach 1805 i 1813. Do stanu obecnego budowli doprowadziły dwie przebudowy z lat 1904–1906 i 1929–1931, które ostatecznie zmieniły charakter zamku. W czasie II wojny światowej urządzono tu siedzibę niemieckich władz okupacyjnych, wtedy też zbudowano drugi tunel pod zamkiem. Pierwszy powstał około 1914 roku, oba pełniły one w czasie wojny funkcję schronów przeciwlotniczych. Dziś budowla jest własnością Urzędu Miejskiego w Oświęcimiu, i siedzibą muzeum – Muzeum Zamek w Oświęcimiu. Renowację obiektu ratusz przeprowadził w 2004 r., przy wsparciu środków unijnych, a cała inwestycja zakończyła się w 2006 roku. Dziś obiekt wraz z muzeum udostępniony jest do zwiedzania.
GPS: 50.03998, 19.21937
