Drewniany kościół Wniebowzięcia NMP w Nowej Bystrzycy został wzniesiony w 1726 roku. Jest to jeden z nielicznych tego typu obiektów w Sudetach. Początkowo pełnił funkcję kościoła pogrzebowego. Potem do 1945 roku był świątynią pod wezwaniem Świętej Trójcy. Kościół w swojej historii przechodził kilka remontów odbyły się ode w latach: 1880, 1932, 1962, 1969, 1975-76 r. W 1932 roku dach pokryto eternitem i dopiero podczas renowacji w latach 2001-2002 zyskał ponownie pokrycie gontem. Bryła kościoła jest jednonawowa o konstrukcji zrębowej pokryta dwuspadowym dachem, nad którym wznosi się 8-bocznna wieża zwieńczona cebulastym hełmem. Kościół posiada prezbiterium węższe od nawy i kruchtę przykrytą trójspadowym dachem. Wnętrze świątyni jest bardzo skromne i zostało otynkowane, pokrywa je polichromia z XX w. Ołtarz barokowy pochodzi z około 1710 roku a organy z XVIII w. Ściany zdobi droga krzyżowa z końca XVIII w. Ciekawa jest też ambona z namalowanymi postaciami czterech ewangelistów. Obok kościółka warto zobaczyć cmentarz z płytami nagrobnymi w murze okalającym kościół, murowaną kaplicę z 1772 r., oraz XIX wieczną plebanię.
GPS: 50.29475, 16.57696
Zobacz na pełnej mapie Kościół w Nowej Bystrzycy
